فول فایل

-خواص آب آب حالت محلول تركيب مي باشد. يازده درصد وزني آب را هيدروژن و 89 درصد آنرا اكسيژن تشكيل مي دهد. آب خالص در طبيعت يافت نمي شود و هميشه با مقداري مواد خارجي همراه است. 1-2-خواص فيزيكي آب هاي آشاميدني الف-درجه گرماي آب آشاميدني-آب بسيار يرد اثرهاي بدي بر دستگاه گوارش انسان دارد و آب با درجه گرماي بسيار، حالت بي مزگي داشته و گوارا نيست. درجه گرماي آب آشاميدني بايد ميان 5 تا 15 درجه باشد.مناسبترين درجه گرماي آب آشاميدني 8 تا 12 درحه سانتيگراد است. درجه گرماي آب هاي زير زميني در گودي هاي 10 متر از سطح زمين نزديك به 10 درجه است و به ازاي هر 33 متر افزايش گودي تقريبا يك درجه به گرمي آب هاي زير زميني افزود مي شود. درجه گرمي آب هاي روي زميني متفاوت است. در رودخانه ها و درياچه هاي كم عمق درجه گرماي آب تابع درجه گرماي محيط است. در درياچه هاي گود آب هاي زيرين تقريبا داراي درجه گرماي ثابتي هستند و معمولا در تابستان ها خنك تر از آب هاي روئين و در زمستان ها گرم تر مي باشند. ب-رنگ آب آشاميدني-آب آشاميدني بايد بي رنگ باشد و در ضخامت هاي زياد رنگ آبي مايل به سبز زلالي را داشته باشد. كدري آب بواسطه ي وجود مواد معلق و كلوئيدي در آب است. درجه كدري آب را در اروپا بدين روش تعيين مي كنند كه در كف استوانه اي به قطر 25 ميليمتر حروف استاندارد شده اي قرار مي دهند و سپس در آن آب مورد آزمايش را تا ارتفاعي مي ريزند كه ديگر خط نامبرده خوانا نباشد. در اينحال درجه كدري آبرا بر حسب ارتفاع مزبور معين مي كنند. حداكثر كدري مجاز آب آشاميدني در استانداردهاي اروپاي شرقي اينست كه نوشته ي تايپ شده در گودي 30 سانتيمتر زير آب خوانده شود. در استاندارهاي آمريكايي از راه مقايسه درجه كدري آبرا مشخص مي كنند. بدين شكل كه كدري آب مقطري را كه يك ميلي گرم در ليتر گرد سيليس وارد آن گرديده و كاملا مخلوط شده باشد را واحد كدري فرض مي كنند(NTU). در عمل بوسيله ي تابش يك اشعه ي نوراني در نمونه ي آب مورد آزمايش و اندازه گيري شدت نوري كه از آب گذشته است درجه كدري آنرا تعيين مي كنند. در استاندارد آمريكا حداكثر كدري اب برابر 10 ميلي گرم در ليتر سيليس مي باشد. كدري اب ممكن است موقتي هم باشد مانند كدري شيري رنگي كه در نتيجه ورود بيش از حد اشباع ملكولهاي هوا در آب به وجود مي آيد و پس از مدتي با بيرون رفتن ذرات هوا، آب حالت زلالي خود را دوياره بدست مي آورد. رنگ آب مربوط به مواردي است كه در آن نمك هايي به صورت حل شده و يا كلوئيدي يافت مي شوند. مثلا نمكهاي آهن به ان رنگ متمايل به قرمز و نمك هاي منكنز زنگ قهوه اي متمايل به سياه مي دهند. زردي رنگ آب نشانه ي وجود تركيب هاي گياهي و اسيدهاي آلي ناشي از فساد آنها با وجود خاك رس مي باشد. در حالي كهس بزي اب نشانه ي وجود گياهاني چون آلك ها و جلبك ها در آن مي باشد.