فول فایل

آشنايي هسته زمين از عمق 2900 کيلومتري تا مرکز زمين گسترش دارد و ضخامت کلي آن 3471 کيلومتر است. مطالعات نشان داده است که در عمق تقريبي 5120 کيلومتري ، يک انفصال در خواص الاستيک هسته وجود دارد اين ناپيوستگي که ناپيوستگي لمان نام دارد، هسته خارجي را از هسته داخلي جامد جدا مي‌کند و هسته بيروني از گوشته توسط ناپيوستگي گوتنبرگ - ويشرت جدا مي‌شود. در حالت کلي هسته از سه قسمت هسته بيروني ، هسته جامد داخلي و هسته مرکزي تشکيل شده است. هسته بيروني هسته بيروني از ناپيوستگي گوتنبرگ - ويشرت در عمق 2900 کيلومتري شروع و تا عمق 5120 کيلومتري که ناپيوستگي لمان قرار دارد ادامه مي‌يابد. ترکيب عمومي هسته آلياژ آهن - نيکل است و به همين دليل به آن نيف يا نيفه نيز مي‌گويند. لازم به ذکر است که امواج S از هسته مايع خارجي عبور نمي‌کنند. هسته خارجي داراي حرکات همرفتي است که سرعت آنها چندين کيلومتر در سال است. حرکت وضعي زمين تاثير به سزايي در اين حرکات داشته و اين اثربه نام تاثير کوريوليس ناميده مي‌شود. گردش هسته خارجي داراي تقارن استوايي مي‌باشد که توسط دو لکه برآمده در سطح هسته مايع مشخص مي‌شود و اين دو لکه در حقيقت محل تظاهر سلولهاي واگرا در سطح مي باشند. اين سلولهاي واگرا در سطح هسته مايع و در مرز بين لايه و هسته مايع به صورت شعاعي پخش شده و در راستاي نصف النهاري که تقريبا در راستاي شمال و جنوب زمين هسته مايع را دور مي‌زند، بهم رسيده و در اين محل همگرا مي‌باشند. اين بخش احتمالا به فرم يک گودي حلقه مانند دور هسته مايع و در راستاي شمال – جنوب تظاهر پيدا مي‌کند. منشا ميدان مغناطيسي زمين مي‌دانيم که حرکت سيال هادي الکتريسيته به شرط آنکه در ميدان مغناطيسي قرار داشته باشد، جريان الکتريکي توليد مي‌کند (اصل دينامو). بنابراين منشا ميدان مغناطيسي زمين ممکن است مربوط به حرکات هسته باشد. دو لکه ياد شده که داراي تقارن استوايي‌اند، به ترتيب در زير بخش جنوب هندوستان و ديگري در حوالي پرو ، قرار دارد (آلگر ، 1985). اين ديناميک بر اساس مشاهدات دقيق تغييرات ميدان مغناطيسي زمين در 30 سال گذشته و مشاهدات و مطالعات ژئوفيزيکي بازسازي شده است. با توجه به اينکه آلياژ Ne-Fi از سيليکات سنگين‌تر است ، لذا جدايي و تفکيک هسته آهني و استقرار آن در مرکز زمين ، با توجه به قوانين فيزيک امري طبيعي است.