فول فایل

براي تعيين ضخامت مؤثر سنگفرش پياده روي موجود بر حسب ضخامت HMA، يك يا چند ضريب تبديل بايد يافت شود. اگر پياده روي موجود عمق كامل باشد، روش 1، بر اساس شاخص سرويس دهي موجود (PSI) روي موجود، مي تواند براي تعيين ضريب تبديل بكار برود در غير اينصورت، روش 2 بر اساس شرايط فردي هر لايه، بايد بكار برود تا ضريب تبديل هر لايه مشخص گردد. روش1: شكل 13.2 ضرايب تبديل C را براي پياده روهاي آسفالت با عمق كامل بر اساس پياده رويي موجود در زمان over lay را مي دهد، دو منحني در شكل، تفاوت در عملكرد را پس از قرار دادن over lay را نشان مي دهد. منحني بالايي، خط A، پياده روها را با يك ميزان كاهش يافته تغيير در PSI در مقايسه با ميزان تغيير آنها قبل از over lay را نشان مي دهد. منحني پاييني، خط B، يك ميزان تغيير در PSI حدود همان مقدار قبل از over lay را نشان مي دهد و بنابراين تا حدي محافظه كارانه است. انتخاب بين دو منحني موضوع قضاوت و تجربه است. ضرايب تبديل نشان داده شده در شكل 13.2 فقط براي HMA بكار مي رود. اگر مخلوط هاي آسفالت امولسينهاي شده استفاده شوند، ضرايب اكي والان نشان داده شده در جدول 13.2 بايد استفاده گردد. ضخامت مؤثر هر لايه موجود با ضرب كردن ضخامت واقعي هر لايه در ضريب تبديل و ضريب اكي والانسي مناسب بدست مي آيد. كل ضخامت مؤثر توسط جمع كردن ضخامت مؤثر مجزايي تمام لايه هاي سنگفرش بدست مي آيد: