فول فایل

بوش سيلندر از جمله قطعات چدني است كه نسبت به ساختار زمينه بسيار حساس است و ويژگي هاي ساختاري قطعه تعيين كنندة عمر و دوام و سلامت موتور اتومبيل مي باشد . براي توليد اين قطعه در صنعت از دو روش استفاده مي شود . روش نخست ، ريخته گري در ماسه به روش سيليكات سديم است . بوشي كه از اين روش توليد مي شود داراي استحكام پاييني بوده و بعلت رطوبت موجود در سيستم ، عيوب انقباضي و گازي فراواني در قطعه مشاهده مي شود . روش صنعتي و جديد براي توليد بوش سيلندر ريخته گري در قالب فلزي به روش گريز از مركز است . در اين روش مذاب به سرعت در قالبي كه در حال گردش است ، ريخته شده ، شكل مي گيرد . استفاده از روشهاي گريز از مركز براي توليد بوش چدني به جاي روش ريخته گري در ماسه داراي مزاياي زير است : 1ـ حداقل عيوب گازي و انقباضي به همراه ضريب تراكم جرمي بالا 2ـ حذف سيستم راه گاهي و تغذيه و مشكلات موجود در اين سيستمها 3ـ حذف سيستم ماهيچه گذاري و مشكلات موجود در اين سيستم 4ـ توليد بوش با حداقل ضخامت ممكن براي انجام مراحل ماشين كاري 5ـ استحكام و خواص مكانيكي بالاتر نسبت به سيستم ريخته گري در ماسه 6ـ افزايش سرعت توليد گرچه استفاده از روشهاي گريز از مركز در توليد بوش از مزاياي زيادي برخوردار است ،‌ولي بايد توجه داشت كه به دليل شرايط خاصي كه به لحاظ استفاده از قالب فلزي بر نحوة انجماد حاكم است ،‌ باعث مي شود تا كنترل ساختار متالورژيكي قطعه با مشكلات عديده اي روبرو باشد كه از آنجمله مي توان به موارد زير اشاره كرد : 1ـ جدايش فازها در اثر نيروي گريز از مركز 2ـ تغيير ساختار متالورژيكي و تشكيل مناطق كاربيدي