فول فایل

مقدمه : قوس را مي توان سازه اي تعريف نمود كه توانايي آن براي حمل بارهاي قائم وارده ، بستگي به مولفه افقي واكنش تكيه گاههاي دو طرف آن دارد كه هر دو ، به طرف وسط دهانه قوس عمل مي نمايند . قوسها از زمانهاي بسيار دور موارد استعمال فراواني در ساخت طاقهاي بزرگ و پلهاي جاده دارند و نمونه هاي فراوان آنها را مي توان در بناها و پلهاي تاريخي كشورمان يافت . با تنوجه به وجود نيروي فشاري در مقاطع مختلف قوس و هم چنين كم بودن اثر لنگر خمشي ، علاوه بر بتن مسلح و فولاد ، قوس را مي توان از مصالح بنايي نيز بنا نمود كه با توجه به استادكاران ماهر و همچنين كمبود فولاد و سيمان در كشور ، اين شيوه مي تواند كمك موثري در طرح و اجراي پلهاي جاده هاي و راه آهن باشد . اكثر پلهايي كه در مسير راه آهن سراسري ايران قرار دارند ، از نوع پل قوسي بامصالح بنايي مي باشند كه سالهاي متمادي است كه بدون هيچ عيب و نقصي عمل مي نمايند . انروزه با پيشرفت تكنيك محاسبه و اجراء ، پلهاي قوسي با دهانه بسيار بزرگ ساخته شده است . بزرگترين پل قوسي فلزي جاده كه در حال حاضر در جهان وجود دارد ، پل Kill Van Kull با دهانه حدود 504 متر در نيوجرسي آمريكا مي باشد . در بندر سيدني استراليا ، يك پل قوسي فلزي راه آهن با دهانه حدود 503 متر وجود دارد . هر دو پل فوق الذك از نوع دو مفصلي خرپايي مي باشند كه در بخشهاي آينده در مورد آن صحبت خواهد شد . بزرگترين پل قوسي بتن مسلح ، پل Sando در سوئد مي باشد كه مخصوص عبور وسايط نقليه است و دهانه آن حدود 264 متر مي باشد . در Esla اسپانيا يك پل قوسي بتن مسلح مخصوص عبور راه آهن به دهانه 197 متر وجود دارد كه بزرگترين دهانه در نوع خود مي باشد .