فول فایل

چكيده تراوش و نفوذ آب از منابع موجود در زمين به سازه های روباز و زيرزميني و پايداری آنها، يکی از مسائل مهمی است که در هنگام طراحی سازه هايی که احتمال مواجه شدن با آب را دارند، بايد مورد بررسی قرار گيرد. ساختگاه نيروگاه سد مخزني كارون ۴ با هدف توليد ساليانه ۱۰۰۰ مگا وات برق در استان چهارمحال و بختياري، بدليل اختلاف سطح با رودخانههاي مجاور در معرض تراوش آب و ناپايداري قرار دارد. تراوش آب به داخل ساختگاه نيروگاه علاوه بر ايجاد مشكلات وجود آب در حين عمليات احداث سازه و تاثير آن بر پی سازه، پس از احداث ساختمان نيروگاه نيز مشكلاتي را ايجاد خواهد نمود. با استفاده از نرم افزار تحليل تراوش آبهاي زيرزميني “Mseep” مقدار دبي آب نشت شده به سازه محاسبه شده است. با تخمين ميزان نشت آب، معين گرديد که مقدار دبی آب ورودی به ترانشه نسبتا زياد بوده و نياز به زهکشی دارد. زهکشی آب ورودی، علاوه بر دور کردن آب از محيط و پايدار نگه داشتن سازه، باعث سهولت عمليات حفاری و احداث سازه خواهد شد. به علت اينکه ورود آب از رودخانه محدود به بازه زمانی خاص بوده و دائمی نمی باشد، لذا ايجاد يک سيستم زهکشی بتنی شامل پرده آب بند و تزريق از نظر اقتصادی به صرفه نبوده و بهترين گزينه برای سيستم زهکشی استفاده از سيستم چاههای نقطه ای است. به همين منظور طرح زهکش با ۲۰ چاه پمپاژ برای پائين آوردن سطح جريان آب ارائه گرديده است. بعد از احداث سيستم زهکشی، مجدداً ساختگاه نيروگاه توسط نرم افزار فوق مدلسازی گرديد و خطوط جريان و هم پتانسيل رسم شد. نتايج نشان می دهد که اين سيستم توانايی پائين آوردن آب به تراز پائين تر از تراز کف نيروگاه را دارد. همچنين نتايج تحليل پايداری نشان می دهد که ساختگاه نيروگاه در اثر عمل زهکشی پايدارتر از حالتی است که آب به آن نشت می نمايد. كلمات كليدي : تراوش، نفوذپذيري، زهكشي، نيروگاه كارون ٤ ، تحليل عددي