فول فایل

چكيده بارگذاري روسازي راه از پيچيدگي خاصي برخوردار است. زيرا يك راه علاوه بر تكرار بار وارده در طول عمرش تحت اثر مقدار و نوع مختلف بار نيز قرار ميگيرد. محورهاي مختلف سبب رفتار متفاوت در يك روسازي مشابه ميشوند. در طراحي روسازي راه تلاشهاي زيادي براي يافتن رابطهاي بين خرابي و صدمه وارده بر روسازي يا تنش و تغيير شكل بحراني ايجاد شده در سيستم با مقدار بار وارده توسط محورهاي با وزن و شكل مختلف انجام شده است، تا بتوان كل وسايل نقليه را با يك محور با مشخصات و وزن معيني كه به محور مبناي طرح معروف است جايگزين نمود. تبديل يا جايگزيني، محورهاي مختلف با محور مبناي طرح با استفاده از ظريب بار هم ارز انجام ميشود. متداولترين روش براي جايگزيني قاعده توان چهار است كه اثر تخريبي يك محور را متناسب با توان چهارم بار ميداند كه از مطالعات آشتو بدست آمده است. هدف اصلي از اين مقاله تعيين بار هم ارز و عوامل تأثير گذار بر آن در روسازي انعطافپذير تحت اثر بار و محورهاي مختلف با استفاده از آناليز الاستو- پلاستيك ميباشد. در اين تحقيقات با استفاده از برنامههاي Mechano-Lattice (متد الاستو-پلاستيك) و VESYS ( متد ويسكو – الاستيك ) و CIRCLY ( متد الاستيك )، تغيير شكل دائمي و شيار چند مقطع روسازي كه تحت آزمايش صحرايي ALF نيز قرار گرفته محاسبه و مقادير بدست آمده با رفتار روسازي حاصل از آزمايش ALF مقايسه و سپس ضريب بار هم ارز، براي حالتهاي مختلف مورد بحث و بررسي قرار گرفت. اين مطالعات نشان داده است كه ضريب معادل بسيار متغير بوده و چه براي شيار يا براي تغيير شكل دائمي بستگي زيادي به نسبت خاصيت پلاستيسيته لايههاي مجاور روسازي دارد. تحقيقات نشان داده است كه قاعده توان چهار براي شرايط و انواع مختلف خرابيهاي روسازي مناسب نيست لذا ضروري است كه توان مربوطه براي مصالح مختلف و معيارهاي مختلف خرابي روسازي راه جداگانه محاسبه گردد. كليد واژهها: روسازي - شيار- تغيير شكل دائم – بار هم ارز – الاستو - پلاستيك