فول فایل

تاثیر طلاق بر روی اختلالات فرزندان : مقدمه : همسر گزینی پیمان اتحاد مقدس شرعی و قانونی بین مرد و زن برای شرکت در زندگانی و تعاون و معضرت به یکدیگر می باشد و ثمره آن آرامش و بهره بردرای صحیح و مطبوع از زندگی و تضمین بقای نوع و ایثار و محبت است. نیاز طبیعی و شوق همدلی و گریز از انزوا و اندیشه ابدیت بخشیدن به هستی خود و احساس سازندگی و خلاقیت و حفظ میراث فرهنگی و اعتلای آن به همسر گزینی و تشکیل خانواده و داشتن فرزندان و آموزش و پرورش آنان منجر می شود. تحقیقات نشان می دهد که : وجود فرزند در خانواده از موجبات ثبات و دوام و سعادت خانواده و در نتیجه احتراز از بروز جرم استف و زناشویی و تشکیل خانواده به مثابه عادتی است که از عوامل مهم بازدارنده از منهیات می باشد. مسلماً بروز جرم در میان مردان متأهل به مراتب کمتر از مردان مجرد است. با قبول این نکات، چگونه می توان باور داشت که ادیان و شرایع و قوانین به گسیختگی و از هم پاشیدگی خانواده و انحلال نکاح بر اثر تجویز طلاق تن در داده باشند؟ محبت موجب استواری کانون خانوادگی است، نفرت در جهت معکوس آن جریان دارد و متضمن نفاق و جدایی و مخاصمه و جدال است. تفرقه و جدایی بین زن و شوهر کاری زشت و ناپسند است زیرا مصائب آن دامنگیر دیگران می شود. همیشه برای پاره شدن یک زنجیر، یکی از حلقه های آن باید پاره شود. بدون پاره شدن یکی از حلقه ها، هیچ زنجیری پاره نمی شود. در پاره شدن زنجیر خانواده، تنها حلقه ای که پاره می شود و از میان می رود، بچه ها هستند چون «پدر» یک سوی زنجیر می شود و «مادر» سوی دیگر آن. در حقیقت در پاره شدن زنجیر، دو تکه پاره شده هر کدام به تنهایی برای خود زنجیری هستند که هرچند به بلندی پیش از پاره شدن نیستند، اما باز هم به آنها زنجیر گفته می شود. در حالیکه «حلقه ای» که رابطه آنها بوده و گسسته شده، دیگر زنجیر نیست. هنگامی که طلاق، این زنجیر را پاره می کند، باز هم پدر فردی است مستقل و مادر هم همین طور، ولی آنچه که دیگر نامی ندارد، و بی پناه و متزلزل است، «فرزند» یا «فرزندان» هستند که حتی اگر زیر حمایت یکی از دو پاره زنجیر قرار بگیرند، باز هم حلقه ای گسسته به شمار می آیند و اغلب آنان دچار جراحات عاطفی می گردند و از این رو موجبات خسران اجتماعی را فراهم می سازند. بیان مسأله :