فول فایل

ميكروسكوپ يكي از وسايل آزمايشگاهي اصلي در همه ي آزمايشگاه ها است. در اينجا انواع آن مورد بحث و بررسي قرار گرفته و همه نوع ميكروسكوپ به تفصيل معرفي مي شوند. ميكروسكوپ هاي مختلف داراي بزرگ نمائي هاي متفاوتند كه عموماً با وجود عدسي هاي گوناگون، تصوير نمونه مورد نظر چند برابر مي شود. اصول كلي در تمامي انواع ميكروسكوپ ها براساس عبور نور با طول موج هاي متفاوت از چندين عــدسي محدب است كه هرچقدر طول موج نور به كار رفته در ميكروسكوپ مزبور كوتاه تر باشد قدرت تفكيك و يا جــداكنندگي آن ميكروسكوپ بيشتر است. براي مثال قدرت تفكيك چشم انسان 1/0 ميليمتر است و ميكروسكوپ نوري معمولي 24/0 ميكرون. بيشتر ميکروسکوپ هايي که تاکنون ابداع شده اند، ميکروسکوپ نوري بودند. ميکروسکوپ هاي نوري ميکروسکوپ هايي هستند که براي بررسي يک جسم، از پرتوهاي نور استفاده مي کنند و نور را به جسم موردنظر مي تابانند. با اين همه ميکروسکوپ نوري يک ضعف عمده دارد که محدوديت قدرت تفکيک آن است. به دليل ماهيت موجي نور، موج هاي مختلف موجود در يک پرتو نور، با يکديگر تداخل مي کنند. به همين دليل، وقتي با استفاده از عدسي يک پرتو نور را متمرکز مي کنيم، بسته به طول موج نور و زاويه يي که عدسي مي تواند نور را جمع کند، يک نقطه نوراني به پهناي 200 نانومتر در جهت هاي X و Y و عمق 500 نانومتر در راستاي Z تشکيل مي شود. در دهه 1930 انواع ميکروسکوپ هاي الکتروني ابداع شد. هر چند اين ميکروسکوپ ها همچنان گران است، اما استفاده از آنها متداول شد. با ابداع ميکروسکوپ هاي الکتروني(که از پرتوهاي الکترون به جاي پرتو نور استفاده مي کند) قدرت تفکيک به شدت افزايش يافت، زيرا طول موج پرتوهاي الکترون کمتر از طول موج فوتون است. فوتون «ذره» تشکيل دهنده نور است. هر چند با ابداع ميکروسکوپ هاي الکتروني دنياي کاملاً تازه اي از جزئيات به روي ما باز شد که پيش از آن مشاهده نکرده بوديم، اما استفاده از آن براي تصويربرداري از نمونه هاي زيستي چندان مناسب نيست. براي آنکه بتوانيم نمونه اي را با استفاده از ميکروسکوپ الکتروني مشاهده کنيم، بايد نمونه ها را در خلأ و به دور از هوا نگهداري کرد. علاوه بر اين پيش از اين که بتوان جسم را زير ميکروسکوپ تماشا کرد، بايد با استفاده از روش هايي آن را آماده کرد. از جمله برش جسم به لايه هاي نازک با استفاده از فلزهايي مثل اورانيوم و سرب يا پوشاندن نمونه با انواع فلزهاي رسانا. در هر مورد، ماده زيستي شناختي مشاهده شده به وسيله ميکروسکوپ الکتروني ديگر زنده نيست. هر چند ميکروسکوپ الکتروني در زيست شناسي و پزشکي کاربردهاي فراواني دارد، اما مطلوب آن است که بدون کشتن نمونه ها بتوانيم قدرت تفکيک را زياد کنيم گرچه سلول هاي انسان ها و حيوانات به قدر کافي بزرگ است و مي توان با استفاده از ميکروسکوپ هاي نوري آنها را مشاهده کرد. درک اين مکانيسم ها در پژوهش هاي پزشکي و ابداع روش هاي درماني جديد بسيار ضروري است. تقسيم بندي انواع ميكروسكوپ ((ميكروسكوپ هاي نوري منبع نور در اين ميكروسكوپ نور مرئي است و از چندين عدسي محدب كه در آن تعبيه شده است و نيز يك منشور كه مسير نور را تغيير مي دهد عبور مي کند( قدرت تفكيك 24/0 ميكرون ). ميكروسكوپ نوري زمينه روشن: قسمت هاي مهم يك ميكروسكوپ نوري عبارتند از: ( عدسي چشمي: اين عدسي براي مطالعه و مشاهده تصوير است. ( عدسي شيئي: اين عدسي براي بزرگنمايي است و شامل چهار عدسي است: الف) عدسي شماره 4 (عدسي كوچك) ب) عدسي شماره 10 (عدسي خشك) ج) عدسي شماره 40 (عدسي خشك) د) عدسي شماره 100 (عدسي روغني) ( كندانسور: كندانسور نور را جمع كرده و آن را به طور مستقيم روي نمونه هدايت مي كند. ( ديافراگم: مقدار نور ورودي را كم و زياد مي كند. ( ماكرومتر: ماكرومتر صفحه ميكروسكوپ را بالا و پايين برده و براي پيدا كردن تصوير نمونه به كار مي رود. ( ميكرومتر: تصوير تنظيم شده را واضح تر كرده و آن را براي مشاهده مشخص تر مي كند. بين عدسي شيئي (عدسي 100) و نمونه فاصله اي در حدودmm 1/8 وجود دارد كه اين فاصله را فاصله كانوني گويند و با روغن امرسيون اين فاصله را پر مي كنند. در غير اين صورت به علت وجود هوا و شكست نور عبوري از نمونه، تصوير ناواضح خواهد بود.