فول فایل

خوردگي در سازه های فلزی 1-1مقدمه : خوردگي عامل بخش عمده اي از شكست سازهاي فلزي است و اهميت آن نه تنها از ايننظر است كه شكست در بيشتر موارد ناگهاني است بلكه بيشتر به علت حضور و تاثير همه جانبه آن مي باشد خوردگي عبارت است از تخريب ناخواسته يك ماده بر اثر واكنش آن با محيط اطرافش تعريف كلي است و تمام موارد از جمله فلزات، سراميك ها، و پلاستيك ها را در بر مي گيرد. در اينجا بحث درباره خوردگي فلزات مي باشد. فلزات مي باشد. فلزات قابليت هدايت الكتريكي زيادي دارند و فرايند خوردگي در آن ها از نوع الكتروشيميايي مي باشد در حالي كه براي مواد غير هادي از نوع شيميايي است و اصول شيمي فيزيكي درباره آن ها مطرح مي شود. بهبود رفتار خوردگي فلزات از نظر اقتصادي و پيشرفت جامعه اهميت بسزايي دارد و لذا آموزش و گردآوري اطلاعات در اين زمينه بسيار مفيد مي باشد. در عمل با انجام فرآيندهاي بر روي فلز يا محيط اطراف آن و يا هر دو خوردگي كنترل مي شود كنترل محيط ممكن است شامل كنترل تركيب شيميايي محيط اطراف فلز كاهش رطوبت اتمسفر هوازدايي الكتروليت تبخير دادن PH به ميزان مجاز حذف باكتري ها، كاهش دما واضافه كردن مواد شيميايي براي كاهش سرعت خوردگي باشد اين ها عمليات هاي مهم براي كاهش خوردگي بخصوص از طريق ايجاد پوشش مهمترين عاملي است كه در اينجا به آن مي پردازيم. از نظر توليد بايد فلز يا آلياژي را تهيه كرد كه به هنگام ساخت سازه در محيط هاي مختلف داراي مقاومت به خوردگي باشد مثلا اضافه كردن 1% قطع به آلياژ هاي 30-70 و 40 و 60 مس و روي مقاومت به خوردگي را در محيط هاي دريايي افزايش مي دهد همچنين مي توان مقدار كمي مس و كروم را به فولادهاي ساختماني كم كربن يا كربن متوسط اضافه نمود. افزودن كروم و نيكل به فولادهاي كم كربن و ايجاد فولادهاي زنگ نزن برنج هاي قلع دار و فولادهاي (Con-Ten) نمونه هايي از روش هايي هستند كه مي توان با ان ها مقاومت به خوردگي را بهبود بخشيد بدون آنكه در خواص مكانيكي آلياژ تغييري ايجاد شود. همچنين از عمليات سطحي نيز مي توان براي بهبود مقاومت به خوردگي استفاده نمد. به اين صورت كه فلز يا الياژ نسبتا ارزاني مانند فولاد ماده كربني را انتخاب نمود و فلزات گران تر مانند كروم يا قلع را براي ايجاد خواص سطحي بر روي آن پوشش داد انتخاب مواد پوشش دهند به ظاهري كه از قطعه انتظار مي رود همچنين به ميزان سادگي اعمال پوشش و محل و شرايط كاربرد آن بستگي دارد اگر هدف از حفاظت از جلوگيري از تشكيل محصول ناخواسته ناشي از خوردگي باشد و تكميل فلزي و سطح غير ضروري باشد آن گاه پوشش هاي غير فلزي مناسب تر خواهد بود. رنگ پوشش تكميل كننده ارزاني است و به آساني مي توان آن را تجديد كرد ولي اگر غير قطعه پوشش شونده بيش از بيست سال باشد استفاده از يك پوشش اوليه داخلي ضروري خواهد بود.