فول فایل

مقدمه: نگاهي گذرا به وضعيت اسفناك فرهنگي جامعه،به روشني مؤيد آن است كه برخي از سر سپردگان فرهنگ بي گانه پا را از بي بندوباري اخلاقي فراتر نهاده وتظاهر عمدي به فساد اخلاقي و خشونت را جاي گزين آن ساخته اند. با عنايت بي اينكه عمده گرايش هاي ضد فرهنگي از ضعف مباني ديني و اعتقادي نشأت مي گيرد و غالب دختران و پسراني كه قربانيان فرهنگ بي گانه مي شوند ،با دين ، بيگانه هستند،بايد راهكاري انديشيد كه محتواي آن معطوف به صيغه ديني بوده است و در عين حال به زبان و قالب جديدي عرضه شود تا نسل جوان را به خود جذب وجلب كند. در شجره طيبه دين ، نماز جايگاه والا و بي نظيري دارد و تعابيري همچون ستون دين بيانگر اوج اهميت و عظمت نماز است. در قرآن كريم از نماز به مثابه عامل باز دارنده زشتي ها و فسادها،تعبير شده است. امروز قشر عظيمي از جوانان و نوجوانان كه در بدنه آموزش و پرورش،تحت تعليم و تربيت قرار دارند ،مايلند ازآثار و بركات نماز وجايگاه آن در زندگيشان آگاه شوند و مربيان و مشاوران و فرهنگيان گرانمايه نيز در تدارك شيوه هايي براي ترغيب بيشتر اين نسل به نماز و معنويت مي باشند. نماز و نيازهاي جوان: اكنون پس از اين مقدمه به اين موضوع كه نماز متقابلا نيازهاي جوان مي پزدازيم تا انشاءالله در آخر برخي راه كرد هاي جذب جوان به نماز دست يابيم. چنانچه از دريچه نيازهاي نسل جوان به نماز بنگريم،مي توانيم ابتدا مهمترين نياز هاي اين نسل را تعريف نموده وسپس به اين مطلب به پردازيم كه نماز چگونه به آنها پاسخ مي دهد. اگر جوانان بدانند كه نماز ،چگونه به نيازهاي آنان پاسخ مي دهد،با دلبستگي بيشتري ،اين فرضيه را انجام مي دهند. بخشي از مهمترين احتياجات اساسي جوانان ابارتند از: 1-((نياز به خلوت))-انسان در خلال فعاليت ها وتلاشهايش،نياز به فرصتي براي خلوت با خويش دارد تا “خود“ را بيابد وتمدد جسم وجانش را تأمين كندوتوان جديدي كسب كندوبه تداوم زندگياش با نشاط و شور بيشتري بپردازد جوان بيش از سايرين به اين امر،نياز احساس مي كند. نماز،خلوتگه رازي است كه نه تنها به جوان چنين فرصتي مي بخشد تابه معناي هستي خويش بيانديشد،بلكه علاوه برآن ،نمازؤزمان نييايش وراز گفتن با معبود است كه به“نياز به خلوت“وي،جهت مي بخشد.چنين خلوت پر بار روح بخشي است كه به ساير بخشهاي زندگي ،نيرو و انگيزه مي دهد. 2-((نياز به ارتباط با جهان هستي))-انسان به ويژه جوان،علاقه مند است،نسبت خويش و جهان هستي را بداند و آن را تعريف و تبيين كند وبه تبع آن،انس و الفت با مجموعه هستي برايش حاصل شود. احساس همدلي و همدردي وهم صحبتي با جهان بيرون از وجود آدمي،جوان را ارضا مي كند.در غير اين صورت ، احساس غربت و گم گشتگي وتنهايي درونش را مي فشارد و او را آزاز مي دهد.