فول فایل

ررسی تولید و مراحل فنولوژی گیاه دارویی سرخارگل به عنوان مادّه اوّلیه تولید داروهای تقویت کننده سیستم دفاعی منبع : گياهان دارويي- کلمات کليدي : سرخارگل، گل ستاره ای، عملکرد پیکر رویشی، عصاره خشک. چکيده مقاله سرخارگل (Echinacea purpurea ) گياهي است علفي، چندساله متعلّق به تيره گل ستاره ايها (Asteraceae ) . سرخارگل يکي از مهمترين گياهان دارويي در صنايع داروسازي بيشتر کشورهاي توسعه يافته است. موّاد مؤثّره اين گياه خاصيّت ضد ويروسي داشته و تقويت کننده سيستم دفاعي بدن (Immunostimulant ) مي باشد. منشاء اين گياه شمال آمريکا گزارش شده است و در شمال رودخانه ميسوري به صورت انبوه مي رويد. اين گياه در فلور ايران وجود ندارد و بذر آن براي اوّلين بار در سال 1372 وارد کشور شده است. هدف از انجام اين تحقيق چگونگي کشت و توليد سرخارگل بود که با استفاده از نتايج آن بتوان آنرا در مقياس مناسب کشت و مادّه اوّليه توليد داروهاي حاصل از اين گياه را تأمين کرد. طبق نتايج اين تحقيق بذور را بايد نيمه اوّل اسفند ماه در خزانه هواي آزاد و به عمق 2 تا 4 سانتي متر کشت کرد. بذور پس از طي دوره سرما نيمه اوّل فروردين ماه سبز مي شوند. اواخر خرداد زمان مناسبي براي انتقال نشاء ها به زمين دايمي است. گياهان اواسط تابستان به گل مي روند. ارتفاع گياهان از سال دوّم رويش به تدريج افزايش مي يابد و در سال چهارم رويش به حداکثر (99 سانتيمتر) مي رسد. در سال چهارم حداکثر عملکرد پيکر رويشي (4 تن در هکتار) بدست آمد. حداکثر مقدار عصاره خشک (35 در صد) از پيکر رويشي گياهان دو ساله بدست آمد، زيرا با افزايش سن گياه مقدار بافتهاي چوبي گياه افزايش مي يابد. با توجه به اينکه کشور ما از نظر اقليمي از تنوع خاصّي برخوردار است انجام اين نوع تحقيقات در مناطق مختلف کشور در مورد گياهاني که بومي کشور نيستند از نظر اقتصادي بسيار ارزشمند و ضروري است. اثر ضددردي عصاره الكلي بذر گياه تاتوره در موش‌هاي صحرايي نر ديابتي ناشي از تزريق استرپتوزوتوسين منبع : sid.ir گياهان دارويي کلمات کليدي : كليد واژه: ديابت، استرپتوزوسين، درد، تاتوره، موش صحرايي چکيده مقاله مقدمه: ديابت و به خصوص عوارض ناشي از آن كه به عنوان يكي از شايع‌ترين بيماري‌ها كه در سنين متفاوت و با علل مختلف بروز مي‌كند، افراد درگير را با مشكلات فراواني روبرو كرده است. از جمله مهمترين اين عوارض افزايش حساسيت به عوامل دردزا (هيپرآلژزي) و در بعضي موارد افزايش آستانه درد (آلودينياي ناشي از نوروپاتي) را مي‌توان نام برد. براين اساس در تحقيق حاضر در ابتدا آستانه درد حاد و مزمن موش‌هاي ديابتي به كمك دو نوع آزمون صفحه داغ و فرمالين سنجش و سپس اثر ضددردي عصاره الكلي بذر گياه تاتوره Datura stramonium L. بر آن بررسي شده است.