فول فایل

مقدمه: تمام تلاش انسان در طول تاريخ، ايجاد محيطي بوده است كه در آن راحت تر بتواند زندگي كند و نيازهاي معيشتي خويش را به بهترين شكل ممكن پاسخ گويد. مفهوم پيشرفت در راستاي اين تلاشهاي انسان به عنوان موجودي متفكر و تحول پذير، تجلّي مي يابد. اين مفهوم در طول تاريخ تمدن بشري همواره با انسان قرين بوده ، بنابر اين براي شناخت نيازهاي انساني امروز ناگزيريم كه مسير طبيعي پيشرفت وي در طول تاريخ را بررسي نمائيم. مورخان و جامعه شناسان اين مسير تحول و تكوين را به سه بخش يا اصطلاحاً سه موج طبقه بندي كرده اند: موج اول: (عصر كشاورزي) كه از قبل از ميلاد مسيح شروع شده و عمري 29500 ساله داشته. هدف از ايجاد اين موج حل مشكلات معيشتي و غذايي بشر آن زمان بوده است. موج دوم: (عصر صنعت) كه هدف از موج دوم يا انقلاب صنعتي توليد مواد و ابزار كار بوده است. در موج اول كه نيروي كار متكي بر بازوان افراد بود، بشر از پس مشكلات زندگي بر نمي آمد و نياز جديدي در جامعه بوجود آمد كه تغييرات اساسي را مي طلبيد. عمر موج دوم كه دوران موفقي را سپري كرد و بشر در آن به پيشرفتهاي بزرگي نائل آمد به 500 سال مي رسد. موج سوم (عصر اطلاعات): بعد از اختراع رايانه و سرعت توسعة مخابرات و ارتباطات بشر نياز به تغيير جديدي را درك نمود و آن چيزي جز دسترسي به اطلاعات و دانش نبود. هدف از موج سوم دسترسي به اطلاعات و دانش با استفاده از ابزار و فن آوري روز مي باشد. در حال حاضر ورود 50 سال از آن مي گذرد و به گفتة اكوين تافلر فيلسوف و جامعه شناس بزرگ معاصر، جامعه امروز بشر در حال گذار از اين موج و ورود به موج چهارم يا (عصر مجازي) است كه در آينده اي نه چندان دور شاهد آن خواهيم بود. اين موج در واقع توسعه يافتة عصر اطلاعات و دانش است. آنچه انسان هزارة سوم را در معرض آزموني جدي قرار مي دهد نحوة برخورد وي با عصر فن آوري اطلاعات است برخي جوامع انساني به خوبي از مواهب و فرصت هاي اين عصر و جريان آْزاد اطلاعات استفاده مي كنند و در اين ميان اغلب كشورهاي جهان سوم در گروه دوم جاي مي گيرند. آنچه از ديد اين دسته از كشورها مغفول مانده اين است كه نمي توان با مصرف كنندة مطلق تكنولوژي بودن و در بهترين حالت توليد و مونتاژ تكنولوژي كشورهاي پيشرفته در زمرة آنان قرار گرفت و آنچه كشورهاي پيشرفته را از سايرين متمايز ساز تنها توجه به ويژگي هاي بارز اين ؟ -(اطلاعات و فن آوري)- و تلاش در جهت استفاده از فرصت هاي بوجود آمده در اين راستا است. هموراه بايد خود اين سئوال را بپرسيد: چرا كشور ما هموراره يكي از بزرگترين صادر كنندگان مغزهاي متفكر به جهان متمدن امروز بوده اما خود كمترين ميزان استفاده را از اين مواهب و سرمايه هاي ملّي برده است؟ آيا غير اين است كه هر انسان نخبه اي براي پرورش و بارور نمودن استعدادهاي خويش و همچنين استفاده صحيح از اين موهبت خدا دادي نيازمند آن است كه در معرض اين موج فن آوري اطلاعات قرار گيرد تا هوش و استعداداش به ؟ نرود؟