فول فایل

مقدمه مناطق معتدله کره زمين از اولين محلهاي استقرار و گسترش تمدن انساني بوده است که نه تنها انسانهاي اوليه بلکه تمدنهاي پيشرفته انساني تا حدود 100تا 150 سال پيش ، نياز عمده خود را به انرژي ، تدارک سوخت براي تهيه غذا و حرارت در فصل سرد سال از شاخ و برگ درختان اين مناطق تامين مي‌کردند. به همين دليل نتايج دخالت انسان ، در پوشش‌هاي گياهي اين مناطق به مراتب بالاتر از تاثيرات مخرب انسان روي زيستگاههاي ديگر نظير توندرا و تايگا است. نتيجه آن است که در مناطق وسيعي از حوزه انتشار توندرا و تايگا ترکيب و بافت طبيعي حفظ شده است، در حالي که قسمت وسيعي از جنگلهاي مناطق معتدله تخريب گرديده و يا سطوح گسترده‌اي از آن بطور کامل نابود شده است. شرايط اکولوژيک زيستگاه موسوم به جنگلهاي مناطق معتدله را نمي‌توان زيستگاهي يکنواخت با شکل ظاهري مشابه و يکسان و مستقر در چهار چوب شرايط اکولوژيک مشخص و محدود دانست. در عين حال مجموعه جنگلهايي که در اين گروه طبقه بندي مي‌شوند، عاري از شباهت ساختاري و اکولوژيک با يکديگر نيز نيستند و گرنه قرار دادن اين مجموعه در يک گروه واحد دليلي و معنا نداشت. غرض بيان اين نکته است که دامنه تغييرات و تفاوتهاي درون گروهي در اين نوع زيستگاه وسيع است. طبقه بندي انواع جنگلها در اين زيستگاه جنگل متشکل از درختان سوزني برگ و درختان پهن برگ ريز اين نوع جنگل ، کليماکس طبيعي مناطق وسيعي از آسياي شرقي ، اروپاي مرکزي و قسمتهاي شمالي آمريکاي شمالي را تشکيل مي‌داده که قسمتهاي بسياري از آنها نابود شده و فقط بخش اندکي باقي مانده و همين بخش باقيمانده نيز از دخالتهاي انسان مصون نمانده است. جنگل مخلوط درختان سوزني برگ و درختان پهن برگ هميشه سبز کليماکس جنگلهاي معتدله در مناطق مديترانه‌اي متعلق به اين دسته است. درختان پهن برگ در اين نوع اکوسيستم عمدتا به گونه‌هاي بلوط و درختان سوزني برگ آن بيشتر به جنس کاج تعلق دارند. در نواحي مرتفع ، جنگلهاي مديترانه‌اي عمدتا به جاي گونه‌هاي کاج پوشيده از سدر و در ارتفاعات حد واسط همراه کاجها ، درختان سدر است مانند کوههاي لبنان و مراکش. جنگل متشکل از درختان پهن برگ برگ ريز اين نوع جنگل در اعصار گذشته مناطق وسيعي از آسياي شمالي و اروپاي مرکزي و نواحي شمالي آمريکاي شمالي را مي‌پوشانده است. يخبندانهاي دوران چهارم و در قرون اخير ، بهره برداريهاي بي‌رويه انسانها از عوامل اصلي ، کاهش وسعت آن بوده است. اين جنگلها زير اقليم قاره‌اي و نسبتا مرطوب (بارندگي عمدتا متمرکز روي فصل تابستان ، زمستان سرد و تا حدودي خشک) استقرار دارند. پوشش اصلي اين زيستگاه گونه‌هاي درختي از جنس راش ، افرا و شاه بلوط است. علاوه بر نيمکره شمالي در نيمکره جنوبي نيز مساحتهاي محدودي از جنوب کشور شيلي از اين نوع اکوسيستم پوشيده شده است.