فول فایل

تاريخچه تأسيس ايران خودرو شركت سهامي عام كارخانجات صنعتي ايران خودرو با هدف انجام امور توليدي و صنعتي براي تاسيس كارخانجات اتوبوس سازي و ساختن قطعات و لوازم مختلف اتومبيل و توليد محصولاتي از اين قبيل در تاريخ 27 مرداد ماه 1341 با سرمايه اوليه يك صد ميليون ريال و تعداد يكهزار سهم يك هزار ريالي به ثبت رسيد و از مهرماه 1342 عملاً فعاليت خود را با توليد اتوبوس آغاز كرد. آمار توليد محصولات ايران خودرو از بدو تأسيس تا پايان سال 1376 بر اساس اساسنامه شركت كه در تاريخ 18 آبانماه 1354 در مجمع عمومي فوق العاده به تصويب رسيد، سرمايه شركت از مبلغ دو هزار ميليون ريال برآورد شد كه اين مبلغ تا سال 1357 به بيش از 13 ميليارد ريال افزايش يافت. به استناد صورت جلسه مجمع عمومي فوق العاده مورخ 30/3/1357 سرمايه شركت ايران خودرو از 13 ميليارد و 440 ميليون ريال به مبلغ 15 ميليارد و 680 ميليون ريال منقسم به 15 ميليون و 680 هزار ريال سهم يك هزار ريالي افزايش يافت. ايران خودرو از اولين شركتهايي بود كه قانون گسترش مالكيت واحدهاي توليدي را به نحو كامل اجرا كرد و 49 درصد سهام آن به كاركنان و مردم واگذار گرديد. اين شركت به موجب بند الف قانون حفاظت و توسعه صنايع ايران مصوب سهام 16/4/1358 ش.راي انقلاب اسلامي اعتبار نوع صنعت، ملي اعلام شد و به موجب مصوبه 28/2/1365 هيئت وزيران، سهام شركت از طرف دولت با نام سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران صادر شد و تحت پوشش اين سازمان با مديريت منتخب دولت به كار خود ادامه داد. شركت سهامي عام كارخانجات صنعتي ايران ناسيونال با مجوز صادره از سوي هيئت عامل سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران در تاريخ 27/2/1362 به نام شركت ايران خودرو «سهامي عام» تغيير نام يافت. در تاريخ 20/11/1370 طبق مصوبه اي از سوي هيئت دولت اسامي و شرايط شركتهايي كه مي توانستند به بورس بروند تعيين شد و ايران خودرو اولين شركت خودروسازي بود كه توانست خود را با بازار بورس تطبيق دهد. بر اساس اعلام سازماني مالي در مرداد ماه سال 1372 سرمايه شركت بالغ بر 57 ميليارد ريال و تعداد سهام 57 ميليون سهم نيز بوده است و كل سهام متعلق به سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران است. شركت خودروسازان: شركت خودروسازان ايران با نام شركتهاي كنسرسيوم كارخانجات صنعتي اتوبوس سازان ايران در تاريخ 1/10/1343 تاسيس گرديد و بر اساس تصميم مجمع عمومي در اسفند 1351 نام و نوع شركت به ترتيب به شركت صنعتي خودروسازان ايران و شركت سهامي خاص تغيير يافته و هدف از تأسيس اين شركت ايجاد كارخانه اتوبوس سازي واردات و تهيه مواد اوليه و ماشين آلات و لوازم مورد احتياج و قطعات متحركه و شاسي و موتور به منظور ساختن، اتوبوس، ميني بوس، ميكروبوس، وانت و هر نوع خودرو و امور توليدي و صنعتي مربوط به آن و معادلات مجاز اين امور بوده است. سرمايه اوليه شركت به موجب مدارك موجود بالغ بر 60 ميليون ريال منقسم به سهم عادي ده هزار ريالي بوده و تغييرات بعدي افزايش سرمايه به ترتيب از 60 ميليون ريال به 100 ميليون ريال و بعد به 200 ميليون ريال و آخرين افزايش سرمايه از 200 ميليون ريال به 400 ميليون ريال بعد از انقلاب بوده است و با موافقت دولت 25% از سهام اين شركت به شركت ايويكو (فيات ايتاليا) واگذار شد تا از تكنولوژي آن شركت در كار بهره برداري از كارخانه استفاده شود. توليد كاميونت در اين كارخانه در تمام طول 20 سال گذشته در سطح پايين ادامه داشت و پس از يك دوره سه ساله سالهاي 1361، تا 1363 از سال 1364 دوباره به توقف كشيده شد توليد ميني بوس آن نيز دچار يك فراز و نشيب بوده است. در نهايت از سال 1372 تنها به توليد ميني بوس ايويكو روي آورده است كه در ابتدا از وضعيت نسبتا خوبي برخوردار بوده ولي در سال 1374 به حد نصاب 193 دستگاه رسيده است.